Kooipark

In de weken tussen de vorige werkplaats en nu, hebben er een aantal incidenten plaatsgevonden. Bankstellen die in het park zijn geplaatst, hebben brand moeten verduren. De ruimte van jongerenwerk is met eieren bekogeld.

Sommigen vermoeden een verband tussen het gesprek dat is gevoerd met de jongeren uit het Kooipark over hun indrukken, ervaringen en wensen enerzijds, en deze incidenten anderzijds.

Zo kan het zijn dat de jongeren (waarvan nog de vraag is of zij de 'daders' zijn) meer overlast veroorzaken - extra olie op het vuur gooien - om de kans op binnenactiviteiten te verhogen. Dat leek naar voren te komen uit een gesprek tussen jongeren en jongerwerkers. De jongens gaven toe expres meer rotzooi te trappen om een buurthuis 'te regelen'.

Niet iedereen in de groep is overtuigd van het directe verband

Het gesprek met de jongeren uit het Kooipark dat in de tussentijd is gevoerd, verliep volgens de aanwezigen nogal stroef. Het was moeilijk de jongeren te motiveren hun ervaringen en ideeën in de groep te delen.

Die stroefheid kan er mee te maken hebben dat er veel volwassenen bij het gesprek waren, waaronder ook ouders. Misschien heeft dit de jongeren afgeschrikt.

Ook kan het ermee te maken hebben dat de jongeren het moeilijk lijken te vinden zich over deze kwesties uit te spreken waar vrienden en andere jongeren bij zijn.

In ieder geval werd voelbaar dat, wat betreft de omgang met deze jongeren, er veel is te leren van de expertise van jongerenwerk. Het werken met (deze) jongeren is moeilijk.

Wat positief opviel aan het gesprek, was dat er twee groepen jongeren aanwezig waren, die normaal gesproken gescheiden van elkaar in het park leefden. Zij gingen samen aan de slag. Ook was het mooi te zien dat er überhaupt zoveel jongeren waren.

Het Sport en Jongerenwerk werkt vanuit het principe dat goed gedrag gestimuleerd moet worden, en slecht gedrag vooral niet beloond. De jongeren moeten niet het idee krijgen kattenkwaad beloond wordt met voorzieningen. Vanuit dit principe zou het erg jammer zijn als de incidenten van afgelopen week het resultaat zijn van de kans die jongeren mogelijk ruiken een plek binnen te krijgen. Het kan zijn dat de jongeren het idee hebben gekregen dat hun iets is beloofd tijdens het gesprek. Het is belangrijk, ook nu na de incidenten, bewust te zijn van welke signalen we afgeven.

Tegelijk merken we op de relatie 'slecht gedrag wordt beloond' ook bij de verschillende initiatieven en stichtingen niet onbekend is. Als de gemeente bijvoorbeeld merkt dat het "te" goed gaat met bijvoorbeeld een wijk of school, dan zal dat gevolgen hebben voor o.a. subsidies en regelingen. De verleiding wordt dan groot te blijven roepen dat het niet goed gaat in de wijk.

In het gesprek over Kooipark gaven beide 'kerngroepen' jongeren aan, dat zij niet zozeer moeite hebben met elkaar, maar eerder met volwassen buurtbewoners.

Jongeren willen bij activiteiten het liefst worden begeleid door het jongerenwerk. Dat geven zij aan in het gesprek over het Kooipark. Zij willen begeleiding van mensen die zij vertrouwen.

Jongerenwerk was zelf helaas afwezig bij het gesprek met de jongeren. Door miscommunicatie is jongerenwerk te laat uitgenodigd.

Een deelnemer heeft een dag lang het Kooipark geobserveerd met mooi weer. Hij merkte dat groepen kinderen van verschillende leeftijden en ouders elkaar door de dag heen afwisselden en het naar hun zin leken te hebben. Op verschillende manieren maakten zij van het park gebruik. Dat leidde bij hem tot de gedachte dat het in het Kooipark 'wél werkt; dat de verschillende groepen samen van het park kunnen genieten. Alleen... het moet zo blijven'.

Op deze dag bleken de jongens van het sportjongerenwerk ook in het park te zijn. Dit was onzichtbaar voor omwonenden.

Afgelopen weken deed zich een mooi moment voor. Een deelnemer zag een vijftal jongeren bij Het Gebouw zitten; zij mochten daar zitten na toestemming te hebben gevraagd. Eigen troep hebben zij netjes opgeruimd. Blijkbaar is het mogelijk afspraken te maken en samen van Het Gebouw gebruik te maken. Je moet daarvoor net de juiste snaar bij de jongeren weten te raken.

Wat ooit was bedoeld als het 'bruisende hart van Leiden' - het Gebouw - heeft die belofte helaas nog niet waargemaakt. Momenten zoals deze laten zien dat Het Gebouw wel meer bruisend kan worden.

Toen een deelneemster in het park liep, merkte ze dat er door de volwassenen veel naar allochtoon en vooral Marokkaanse jongeren werd gekeken, maar ook dat van een afstand negatief over hen werd gesproken.

"Er wordt negatief op ze gelet. Dit leidt tot sfeervervuiling."

Ook zelf merkt ze dat wanneer ze een hoofddoek en jabala draagt in het park, zij meer in de gaten wordt gehouden.

Kennen we eigenlijk elkaars visie wel? We komen erachter dat het niet voor iedereen bijvoorbeeld duidelijk is wat de pedagogische visie van jongerenwerk is, en waar deze vandaan komt.

Ook is het lang niet voor iedereen zichtbaar, welke activiteiten er allemaal worden georganiseerd. Een kalender waarop de activiteiten staan verzameld, verrast ons met het inzicht dat er veel meer in de wijk gebeurt, dan we misschien hadden verwacht.

Daarbij is het belangrijk dat niet alleen de verschillende stichtingen en initiatieven voor elkaar zichtbaar worden, maar ook dat zij met elkaar, in hun samenwerking, zichtbaar worden voor de jeugd. Het helpt dan bijvoorbeeld om op hetzelfde moment in het park te zijn met activiteiten.

Wat willen ouders in de Kooi hun kinderen meegeven? Een deelnemer van de werkplaats heeft deze vraag aan 14 ouders gesteld. Tot haar verbazing vond ze een onderscheid tussen de antwoorden van autochtone, en allochtone ouders. De autochtone ouders gaven antwoorden zoals 'je eigen broodje kunnen smeren', 'als je wordt geslagen, mag je terug slaan' en 'kom voor jezelf op'. De antwoorden van allochtone ouders waren meer gericht op 'het meegeven van normen en waarden', 'respect voor elkaar' en 'wees vriendelijk voor anderen'.

Daarnaast merken we op dat het verhaal dat ouders aan hun kinderen vertellen aan de keukentafel, van grote invloed is op de beelden die de kinderen over elkaar koesteren. Welk verhaal krijgt een kind mee van thuis?

De scheiding tussen groepen kinderen, begint voor een belangrijk gedeelte bij volwassenen. De drie scholen van Het Gebouw bijvoorbeeld onderscheiden zich sterk in de afkomst van de leerlingen. Die groepen komen zelden met elkaar in contact. Feesten worden vaak afzonderlijk van elkaar gevierd, en de scholen houden er verschillende speeltijden op na. Het delen van een keuken om hutspot klaar te maken voor de kinderen, leidde in het verleden tot veel spanning.

En nu!?